St. Petersburg
26-09-2001
Allereerst ons vertrek op Schiphol. We werden,
heel toevallig, hartelijk ontvangen door een ex-collega van Nico die nu
bij de KLM werkt. We kregen goede stoelen, altijd meegenomen.
Direct na de pascontrole, de bagagecheck:
nagelschaartje van het naaigarnituur kwijt en twee kleine schroevendraaiertjes,
deze verdwenen in een daarvoor bestemde afvalbak. Echter het nagelschaartje
van de manicureset, vijl en multifunctioneel gereedschapsetje werden niet
opgemerkt.
Aan boord kregen we gelukkig nog metalen bestek, dus hadden we weer voldoende
'wapens'.
Door de mist gingen we een uurtje later
weg en kwamen daardoor om 16.30 aan in St. Petersburg. Vladimir stond op
ons te wachten en bracht ons naar het Moskva hotel. Het bleef lang licht
en we konden nog wat rondwandelen, uiteraard een lokaal biertje drinken
en ons eerste Russisch uitproberen.
|
27-09-2001
Omdat we op onze manier weer heel erg goed zijn voorbereid,
komen we er vandaag achter dat St. Petersburg in 2003, 300 jaar bestaat,
gebouwd door Peter de Grote (1672-1725). Dit betekent dat men enorm aan
het renoveren is en dat zo ongeveer alles in de steigers staat. We weten
nu dat de stad op moerasgrond is gebouwd en per jaar ongeveer 2 centimeter
verzakt, vandaar dat regelmatige renovatie ook noodzakelijk is.
|
We gaan met de metro richting de Hermitage,
volgens kenners groter dan het Louvre. Het metronet is in 1940 aangelegd.
Vanwege eerder genoemde moerasgrond gaan de roltrappen ruim 100 meter
de grond in, een belevenis op zich.
Met ons boekje in de hand kunnen we het
Cyrillische schrift ontcijferen en weten we waar we eruit moeten. We zijn
trouwens niet alleen, want er wonen ongeveer 5,5 miljoen mensen.
De Hermitage, met daarin het voormalige
Winterpaleis van Peter is indrukwekkend mooi en zelfs wij zijn onder de
indruk van de vele kunstschatten. Onze leuze: '1 schilderij gezien alle
schilderijen gezien', gaat niet meer op, want er is van alles te zien en
we verblijven er geruime tijd. Vooral de veldmedicijnkast van Peter is
leuk om te zien, zo ook de gouden sleutels van de stad. |
|
|
|
In de middag maken we een rondvaart over
de Neva en door de grachten van St. Petersburg, ook wel 'het Venetië
van het noorden', genoemd. Daarna slenteren we over de Nevski
Prospekt (hoofdstraat), 5 kilometer lang, van kroegie naar kroegie terug
naar het hotel en kunnen aan het eind van de dag, goede morgen en dank
je wel zeggen en op een beleefde manier 2 bier bestellen, dus overleven
we Rusland wel.
28-09-2001
We vertrekken geroutineerd met de metro
richting de Petrus en Paulus vesting.
(bouw 16-05-1703 en nu de verjaardag
van de stad).
Binnen deze vesting ligt de Petrus en Paulus
kathedraal alweer een indrukwekkend bouwwerk en tevens belangrijkste begraafplaats
van de Russische vorsten. In 1830 sloeg de bliksem in de toren en kwam
de engel op de spits (122,5m) scheef te staan. Geen probleem want dakdekker
Pjotr Teloesjkin snelde te hulp en bereikte zonder steigers met behulp
van touwen de top en zette de engel weer netjes recht. Hij werd betaald
met gratis wodka in alle St. Petersburgse cafés.
Er zijn veel van dit soort hoge spitse torens,
o.a. op het admiraliteits
gebouw maar er viel niets recht te zetten.
|
Vervolgens bezoeken en bewonderen we de
Opstandingskerk,
rijk aan mozaïeken.
Een mooie stad, beetje rommelig door de
vele steigers en opgebroken straten, ruim opgezet in het verleden met ongetwijfeld
een rijke geschiedenis. Hoewel de westerse invloed wel merkbaar is voornamelijk
in winkels en restaurants, is daarbuiten de sfeer van enige tientallen
jaren terug nog duidelijk herkenbaar. Gammel bovengronds openbaar vervoer,
veel drankgebruik in het openbaar en oude vrouwen die met bezem en blik
de straat schoonvegen.
's Avonds vertrekken we met de nachttrein
naar Moskou.