Moskou

29-09-2001
Om 06.30u worden we gewekt in de trein en om 07.30 worden we door Alexey afgezet bij het Rossija hotel. Een grote betonnen bak, een van de vroegere staatshotels, meer dan 2000 kamers en op iedere verdieping sleutelcontrole en bewaking. We besluiten toch nog maar eventjes te gaan pitten.

 

Een paar uur later lopen we naar het Rode plein, bezoeken de Basiliuskathedraal met vele iconen en fresco's, wandelen langs het Kremlin, historisch vestingcomplex met daarbinnen onder andere, kerken, paleizen en het regeringsgebouw.

 We waren van plan niet zo ver te lopen deze dag maar we wisten ook niet dat het zo'n afstand was om er buiten omheen te wandelen.
Ook hier zijn we niet alleen: de stad telt inmiddels zo'n 10 miljoen inwoners.
De stichting van Moskou ligt meer dan 850 jaar achter ons (1147). In dat jaar nam ene Joeri Dolgoroeki het besluit om aan de oever van de Moskva een vesting te bouwen. Eeuwen daarvoor woonden er jagers en vissers en nu staat daar het imposante Kremlin. Natuurlijk hebben Amsterdam, Den Haag, Brussel en Parijs ook hun historische gebouwen, maar dit is toch weer anders en het boeit om op een plek te zijn die de laatste jaren zoveel ontwikkelingen heeft ondergaan. Het is erg westers geworden denken we.
Zou Tjsechov gelijk hebben: 'De Rus verafgoodt het verleden, verafschuwt het heden en vreest de toekomst?'
Halverwege de buitenom wandeling lopen we de Alexandrovsky tuin in, hebben zowaar veel trek in een ontbijt en nemen een eenvoudige lunch, een overheerlijke witte koude worst.
Er zijn heel veel bruidsparen op de been die bij het monument van de onbekende soldaat bloemen leggen.

We lopen de Tverskajsa (hoofdstraat) af, komen een soort Amerikaanse mall tegen en vinden een internet salon waar we met 200 anderen achter moderne LCD schermen de post ophalen.

Net als in St. Petersburg zien we hier veel mensen met flessen bier over straat lopen. De tegenstelling tussen rijk en arm is duidelijker. Er zijn veel zwerfvrouwen op straat.

Voor het eten proberen we, met het boekje 'Wat en hoe in het Russisch', gevulde deegkoekjes te bestellen, die hebben ze niet, wel een andere lekkere maaltijd en onze eerste Moskou verkenning zit erop.

30-09-2001
We lopen richting het Kremlin met de bedoeling het nu te bezoeken. Eerst maar het Lenin mausoleum. We moeten terug om de camera in te leveren. Alles wordt nog goed gecontroleerd en we mogen ook niet van het voorgeschreven pad afwijken.
Enfin, even later zien we dan Lenin opgebaard liggen en vragen ons af of het toch misschien een wassenbeeld is.

 

In het Kremlin bezoeken we weer enkele kathedralen, waaronder die van de Aartsengel. Tsaar Ivan IV "de verschrikkelijke" ligt hier begraven. Inmiddels gaat onze leuze wel weer een beetje op: '1 Icoon gezien....'.
Het kanon, uit 1586 en met een gewicht van 40 ton en de klok van de Tsaar zijn indrukwekkend.
De regeringsgebouwen blijven gesloten en bewaakt.

Het is trouwens best fris geworden en we stappen maar stevig door richting de stadswijk 'Arbat'. Daar schijnt het allemaal te gebeuren. Dat valt een beetje tegen. De nieuwe wijk bestaat uit lelijke, grauwe flats, gebouwd in de Chroesjtsjov periode. In de volksmond heet het nu, 'het ijzeren gebit' en zo ziet het er ook uit.
We draaien om en lopen via achteraf straten terug, waar we mooie oude Jungendstilhuizen zien en weer een gezellige tent vinden om op te warmen en dat was die dag wel nodig. Engelse pub met vriendelijke Russen en snacks.

Daarna één van de warenhuizen bezocht. Alles, tot de duurste merken toe, is te koop in een zeer Amerikaans aandoende entourage. Veel mensen zullen het zich dan ook niet kunnen veroorloven.
Wij zochten ons heil in een klein Russisch restaurant, geen Engels, prima service en simpel en goed eten.
Intussen moeten er nieuwe zolen onder de schoenen, kilometers hebben we gelopen en maken plannen voor de volgende dag.

 

1-10-2001

Plannen zijn gemaakt. We proberen eerst de kamer te verlengen tot 's avonds 10 uur. De trein gaat pas om 23.30 en de oefening rondhangen hebben we in St. Petersburg al achter de rug. Veel papierwerk en een beetje bijbetalen en het kwam in orde.


We wilden de metro zien die heel mooie stations zou hebben. Inderdaad waar. Veel stations met mozaïeken in het plafond, kroonluchters, wandversieringen, speciale verlichting enz. Zeker de moeite waard.


In de metro zelf is het geen feest. Er wordt zeker niet gelachen, iedereen kijkt zeer triest voor zich uit als ze de ogen open hebben. Meestal zijn ze dicht en doet men alsof men slaapt. Op de juiste tijd wordt men echter wakker en stapt blijkbaar op het goede station uit.
 

Daarna naar de internet salon om de website te updaten en time out voor ons tot vertrek 's avonds.

Moskou, mooi om gezien te hebben, zeker het rode plein waar zoveel is gebeurd  wat we in het westen konden volgen op TV. Moskou is en wordt een westerse stad.

  nicoos.com       Trans Siberië