ARUBA

26 oktober zijn we vertrokken uit San Francisco met United Airlines richting Miami. Nog steeds worden passagiers door de luchthavens beschouwd als terroristen. Zelfs het restaurant heeft het metalen mes vervangen door een plastic exemplaar. De service was echter zo onvriendelijk dat we daar geen gebruik van hoefden te maken.
's Avonds in Miami togen we gelijk naar de incheckbalie van  . Op internet hebben we uitgevonden dat zij de beste ticketprijs naar Aruba hebben.
Volgende middag waren we onderweg.
Waarom Aruba?? In de 5 jaar dat we op Curaçao woonden hadden we er geen tijd voor!!!!

Aruba is kleiner dan Curaçao en heeft de status aparte.
Veel is gedaan om het toerisme te bevorderen en daar is men ook in geslaagd. Wel op de Amerikaanse tour opgezet maar klantgericht, vriendelijk en effectief.
De zuidelijke kuststrook heeft mooie hotels en in Oranjestad zijn nog wel oude gebouwen bewaard gebleven.

		Een rondrit over het eiland is op een dag    makkelijk te doen en een paar bezienswaardigheden zijn zeker de moeite waard. Een weg met borden erlangs waarop in gedeelten het 'Onze Vader' staat geschreven brengt ons naar een kapelletje op de noordkust. Op de terugweg konden we het 'Wees gegroet Maria' oefenen.

Aan de noordkust is de 'natural bridge'.   (ter info: 2 december 2005 ingestort)
De uitbater van de snack ernaast had een originele naam bedacht voor zijn optrekje.
Verder rijdend door het nationale park, een nogal dor en rotsig gebeuren, naar de oostelijke kant van de noordkust zagen we opeens zandduinen opdoemen. Het leek net een oase. Deze plek wordt op de weekenden veel bezocht door de mensen uit Oranjestad.
Langs de zuidkust reden we terug naar de stad.

De volgende dagen hebben we ons vermaakt met varen vanuit de lobby van het hotel naar hun strandeiland, rondwandelen door het stadje en uitrusten. Tijdens een van de wandelingen kwamen we een (ANWB) richtingbord tegen wat duidelijk liet zien waar we vandaan kwamen en naar waar we onderweg waren. (ter info: De Amstel brouwerij stond toen nog op Curaçao) Aruba is zeker de moeite waard om even vakantie te houden, breng wel dollars mee!!

Voor degenen die hier wonen is het navolgende natuurlijk geen nieuws. Het enige nieuwe waren jullie verbaasde gezichten als jullie ons plotseling zagen verschijnen op de vertrouwde plekken en de kreet:
"Wat doen jullie hier??!!!", hebben we dan ook meermalen gehoord.
Maar die vraag kunnen wij natuurlijk ook stellen.

Het grootste eiland van de Nederlandse Antillen, waar tevens de regering gevestigd is, 5 jaar geleden 160000 inwoners telde  en nu veel minder door economische omstandigheden, gebrek aan werk en studie mogelijkheden.
Voor voortgezette opleidingen wijken de meer draagkrachtigen uit naar NL of USA maar keren na een goede opleiding dikwijls niet terug waardoor het land helaas armer wordt aan kennis.

Een veel gehoord verhaal is natuurlijk dat Antillianen lui zijn en niet willen werken. Dat geldt voor een kleine groep, want er zijn veel hardwerkende Antillianen in onze kennissenkring. Ook begrijpelijk is dat Antillianen soms niet willen werken voor Nederlanders. Het slaventijdperk is nog niet zo lang geleden afgelopen, nog geen 150 jaar, en onze landgenoten hebben zich toen aardig misdragen. Naar ons idee zijn er twee soorten Nederlanders die zich hier gevestigd hebben. De hardwerkenden die veel doen aan de verbetering van de omstandigheden en een groep landgenoten met een 'koloniaal' gedrag waar wij ons diep voor schamen. De eerste groep is gelukkig in de meerderheid.

Het is een prettig eiland om te leven, even wennen aan de snelheid, relaxed, vriendelijke goedlachse bevolking, goed weer, veel historie en prettige zelfspot ook na 11 september en Bin Laden.  

Er wordt hard gewerkt aan de renovatie van gebouwen en nieuwbouw zoals in Willemstad.  De stad is 1997 geplaatst op de werelderfgoedlijst van Unesco. In Otrabanda, de westkant van de stad, staan nog veel vervallen gebouwen maar er is ook al veel gerenoveerd en er wordt veel geïnvesteerd. Veel oude gebouwen worden in ere hersteld en soms opgesierd met driedimensionale muurschilderingen.

Ook de Juliana brug krijgt een opknapbeurt, zo te zien in de kleuren van de Curaçaosche vlag.

De Handelskade en de pontonbrug (Koningin Emma brug) blijven natuurlijk altijd een visitekaartje voor Willemstad. Ook heeft het eiland veel te bieden voor de bevolking en het toerisme. Stranden, snorkel- en duikmogelijkheden, safari's, grotten, landhuizen, monumenten en het beklimmen van de Christoffelberg op de weg naar Westpunt.

Dit hebben we 5 jaar uit kunnen stellen maar deze keer moest het toch gebeuren. Ongeveer de warmste en vochtigste dag van 2001 uitgezocht. Nicoline en vriendinnen zijn boven gekomen. Een foto met Anita als bewijs. Zij hebben in ieder geval van het uitzicht kunnen genieten.

Ik haakte na 3/4 berg af, en weet nu waarom anderen 's morgens om 6 uur naar boven gaan en niet om 11 uur, zoals wij.

Ook de andere eilanden zijn de moeite waard. Bonaire, heel rustig en mooie duikplekken, St. Maarten waar wij vooral het Franse gedeelte erg prettig vonden en Saba, het kleinste eiland, een groene berg en een wereldje apart.
Een vakantie op de Antillen is zeker de moeite waard, en neem de negatieve berichten in de Nederlandse media met een korreltje (pak) zout.
 

De meeste zaken die we moesten regelen m.b.t ons huis na de vermissing van onze vriend, de reden waarvoor we onze trip aangepast hebben, zijn op orde gekomen. We hebben nu een nieuw plan gemaakt, Australië zal moeten wachten en wij gaan nu organiseren om naar Venezuela te vertrekken.