Frankrijk

 30 april t/m 14 mei 

 

We hebben besloten niet naar 'Koninginne nach' in Den Haag te gaan en ook niet naar Amsterdam op de 30ste.

  We zijn ijzersterk en rijden de 30ste om een uur of 10 weg. Via onze favoriete provincie Zeeland richting Frankrijk. Lekker alles binnendoor, Zeelandbrug,     Westerscheldetunnel, Brugge, langs de Belgische en Franse kust richting Rouen waarna we stoppen in het plaatsje Brionne. Het weer is prima, salade, wijn en stokbrood en tot 21.00u buiten zitten geeft het ware vakantiegevoel.
De nieuwe bus rijdt als een tierelier en er in slapen gaat prima. Veel muskieten hebben deze tocht niet overleefd.
De volgende dag rijden we via verschillende Route National's, nemen de veerpont bij Royan-sur-Mer en komen in Soulac-sur-Mer. De meeste campings zijn nog dicht. Dit kennen we van twee jaar terug en we gaan maar gelijk door naar Lacanau-Océan. Daar weten we zeker een camping die open is, Les Grands Pins. Er zijn nog weinig andere gasten, we hebben bijna het rijk alleen. De oceaan hoor je, de stranden zijn groot, breed en het weer is nog steeds heel mooi. Korte broek en slippers zijn het wel helemaal.
De camping heeft een prima zwembad waar we goed gebruik van maken. We blijven een paar dagen en proberen onze nieuwe attributen uit: verstelbare stoelen, luifel met een zijkant en waterkoker.
Het is allemaal heel comfortabel
 

 

Aan het eind van de week volgen we de Dordogne stroomopwaarts, onderweg nog wat makelaar folders verzamelend. We slapen aan de rivier net na Bergerac. Daarna verder Zuidwaarts en bereiken we het plaatsje Palaves-les-Flots. Het is er druk, want er zijn stierengevechten in de omgeving horen we later in de plaatselijke kroeg. De camping is oké, maar we gaan verder want deze kust vinden we toch minder.
De Camargue met de paarden, moerassen en vlaktes laten we achter ons. We lunchen in Carry-le Rouet, natuurlijk weer een salade
Niçoise, en met de hulp van tom-tom rijden we dwars door Marseille, een hele mooie stad waar we nog een keer uitgebreid teruggaan.
Later die middag vinden we een camping in Le Lavandou, 400m van het strand.

                                                                                                 

 

Het is erg warm, dus we blijven een paar dagen. Overdag relaxen we ons suf, de wandeling naar de baai is een hele onderneming.
Als de wind van zee komt en het frisser wordt, pakken we weer in.

 

We gaan via de riviera naar Entrecasteaux naar het huis van Cathy. Nico is nieuwsgierig naar de paardenstal waarvoor hij in januari heeft geholpen de fundering te maken.

 

                                     

Het is allemaal heel mooi geworden. De paarden grazen in de wei, Toki de hond moet nog wennen aan de paarden, maar Cate is helemaal in haar element met haar beesten en wij genieten weer van het samenzijn. We blijven nog maar wat langer.

Dagen later rijden we weer binnendoor naar de regio Drome. Weer een mooie rit en ’s avonds slapen we in Luc-en-Diois, echt een gat. We hadden gehoopt dat er een leuk restaurantje open zou zijn, maar dat was niet zo.

De volgende dag een laatste binnendoor weg van deze vakantie met als topper Col de Menee (1440m),

 

 
      

Later via de autoroute du Soleil naar huis. Het was een super fijne vakantie, gecombineerd met rondkijken waar we eventueel zouden willen wonen als dat ooit doorgaat.
De Atlantische kust met de Dordogne als achterland heeft toch wel onze voorkeur.
VAR, waar Cathy woont, is heel mooi maar intussen wel een stuk duurder geworden en de Drome is gewoon een droom waar we niet willen wonen.
 

 

nicoos.com