ALBERTA - BRITISH COLUMBIA

1 september 2018

We gaan onderweg naar Cranbrook in de Rocky Mountains een oud collega van Martinair uit de jaren 70, Sjouk en Ria de Boer opzoeken die jaren geleden naar Canada zijn geëmigreerd.

Het landschap is veranderd van vlakke prairie naar begroeide heuvels met afwisselend meren en doet een beetje Oostenrijks aan. Ook het restaurant waar we stoppen voor een vroege lunch op het terras in de stralende zon. Een man vraagt of we Russisch zijn, 'nog niet' zeggen we en een andere man gokt goed op Holland en we kletsen nog wat over en weer. Zij bespreken hun werkplannen voor vandaag, nemen nog een pot bier en komen uiteindelijk overeen dat ze voor vandaag wel genoeg gewerkt hebben.

Nicoline kan op de nostalgische toer en haar hart ophalen aan een paar oude Amerikaanse auto's die buiten geparkeerd staan en die haar vader vroeger verkocht in zijn garage.

Na 'Crowsnest Pass' passeren we de grens met British Columbia en slingeren op ons gemak richting Cranbrook waar we hartelijk ontvangen worden door Sjouk en Ria en alle nieuwtjes uit kunnen wisselen of oude herinneringen op kunnen halen. Voor Nicoline weer een verrassing uit het verleden. Ria vertelt dat ze vroeger bij de firma Wortelboer in Hilversum heeft gewerkt op de afdeling tapijten en gordijnen. Meneer Wortelboer was een heel fijne baas en de opa van Nicoline. Veel bekende namen kunnen ze uitwisselen en Nicoline ziet die hele zaak weer voor zich. Als we later naar het motel rijden komt ze ook nog een Chevron bord tegen, het benzine merk van haar vader en kennen we niet meer in NL. Vandaag haar memory lane compleet.

We overnachten in de Nomad Inn en maken plannen voor morgen. We hebben 4 september een soort van afgesproken met vrienden in Vancouver maar weten intussen ook dat Rob maandag 3 september naar Vancouver moet vliegen voor z'n baas (KLM). Is misschien te combineren en we zijn redelijk op ons schema wat we niet hebben. Afstand Vancouver nog ongeveer 850 km. We denken morgen nog één stop ergens en dan kunnen we er maandagmiddag makkelijk zijn. De Nomad Inn is ons eerste motel met een 'uitgebreid' ontbijt buffet.........

2 september 2018

Toch maar ontbijten in Creston. We zijn weer een tijdzone gepasseerd, nu -9 uur, en volgen een mooie route door de bergen naar Osoyoos waar we gaan stoppen. We zien regelmatig blushelicopters vliegen maar hebben geen last van bosbranden, beetje heiig en wat brandlucht.

		Osoyoos is een leuk vakantiestadje aan een meer. Gezellige mensen, klein pretparkje met molen en een heel relaxte sfeer. De serveerster in de pub had tijd om ons de zoveelste anders ingedeelde pin automaat uit te leggen zodat we tip correct toe konden voegen en zij was geïnteresseerd in onze 'skimproof' portemonnaie. We bekijken ook de route voor de volgende dag. Vancouver is zeker haalbaar, zoeken en reserveren alvast een motel en denken daar vroeg in de middag te kunnen zijn om rond 1700 Rob te zien.

3 september 2018 

We gaan tijdig op pad en lunchen in Princeton bij Thomasinas waar de uitbater ons bij het afrekenen in het Nederlands aansprak. Daarna verder via de Crowsnest Hwy 3 richting Hope waar we weer op de Trans Canada Hwy uit gaan komen. Een mooie route maar bij Hope verandert het beeld. Onze eerste file in Canada, het staat muurvast. Het Labourday weekend is afgelopen en iedereen is op weg naar huis.

		Uiteindelijk komen we tegen 1700 bij de Port Mann Bridge over de Fraser River en rijden we een voorstad van Vancouver binnen. We zoeken ons motel in Westminster en nemen een taxi naar de Flying Beaver waar we met Rob afgesproken hebben.   Port Mann Bridge

Rob zit daar al uitgebreid te borrelen met z'n crew. Een ouderwetse crewborrel dus, met uitzicht op de Fraser River en de activiteiten van het watervliegbedrijf.   Flying Beaver

4 september 2018
We gaan Gerard en Keng Graal bezoeken. Gerard was mijn schoolvriendje op de lagere school in Overschie. Na de middelbare school zijn we een andere kant opgegaan en Gerard is uiteindelijk op goed geluk naar Canada geëmigreerd en heeft hier een bestaan opgebouwd. Is nu met pensioen en woont samen met zijn vrouw Keng in een mooie condo op de 17e verdieping in de wijk New Westminster, met uitzicht op de Fraser River en de uitlopers van de Rockies. We zijn erg gastvrij ontvangen en ze hadden van alles willen organiseren maar wij hebben maar één dag. Morgen willen we overvaren naar Vancouver Island. We hebben verhalen uit het verleden op kunnen halen en tips gekregen voor de rest van de week.

Later op de dag gaan we nog even de stad in en reserveren bij een reisbureau de ferry naar en van Vancouver Island en een overnachtingsplaats voor een paar nachten. Het lukte niet via internet. Het wordt een huisje op het Ocean Side Village Resort in Parksville.